Het verschil tussen een stilte laten vallen en het gesprek laten stilvallen.
Mar 09, 2021
Clubhouse legt op een laagdrempelige manier bloot hoe moeilijk het is om een boeiend evenwaardig gesprek over een bepaald onderwerp te voeren met elkaar.
We hebben het allemaal al meegemaakt, maar de klassieke manier waarop zijn we sinds Corona een beetje vergeten: stiltes in een gesprek.
Je weet wel: je zit in een restaurant met een paar vrienden of net-geen vrienden en na een half uur praten, valt er al wel eens een stilte. Je kijkt dan maar wat rond naar de andere tafels en ziet er een koppel zitten dat ofwel niet goed meer 'werkt' ofwel al 100 jaar samen is. Hoe weet je dat? Door de stilte.
Door de opmars van Clubhouse is de stilte oorverdovender dan ooit, maar niemand heeft het door. Alleen jammer dat het de schaduwkant van de stilte is, namelijk de pijnlijke.
Iedereen is nu ook moderator
Sinds Clubhouse als een wervelwind door Nederland en Vlaanderen gaat, is iedereen plots ‘speaker’ en ‘moderator’ geworden.
Net zoals we de afgelopen jaren de iedereen acteur, iedereen auteur, iedereen ondernemer, iedereen podcaster, iedereen spreker hebben gehad, is het nu ‘iedereen moderator’. (Over de ‘iedereen beroemd cultuur heb ik het in een ander artikel nog wel)
Wie zich aansluit bij Clubhouse heeft meteen twee doelen: spreken in een room en zelf een room hosten. Expertstatus installeren en gratis leren. Staat er nog aan te komen: verdienen.
Van zodra je een room begin te hosten, voel je meteen je ego groeien want jij bepaalt wie wanneer praat en hoelang. Je voelt je als het kind op de speelplaats die bepaalt wie in je groepje aan het woord mag. You are the leader of the pack. (Tot de juf eraan komt)
Alleen heeft zo’n rol zo zijn vaardigheden en verantwoordelijkheden. Gelukkig geeft Clubhouse enkele regels hoe je een room of club moet hosten. Maar echt ver kom je daar niet mee in de praktijk. En ze weten op het hoofdkwartier nu al dat de moderator dè belangrijkste figuur is om het succes en het voortbestaan van het sociaal netwerk te verzekeren.
Een moderator is namelijk niet zomaar de leader of the pack.
Een moderator is als een vroedvrouw. Ze leidt en begeleidt, moedigt aan, volgt en stuurt bij, analyseert en maakt keuzes, geeft en vraagt, staat ten dienste van, maar ze heeft maar 1 doel, namelijk het kind ter wereld brengen op een veilige manier voor moeder en kind. Niet haar eigen eer en glorie dus.
Terug naar de stilte.
Wat de Clubhouse moderator niet weet
Op clubhouse zijn de meeste rooms nog steeds een mechanisch verhaal. Iemand benoemt zichzelf tot host, legt zijn/haar ei en begint vervolgens mensen ‘de kans te geven’ op het podium.
Maar eens die persoon op het podium is, weet de host niet meer wat aanvangen en wil eigenlijk dat de persoon in kwestie enkel in elevator pitches spreekt over het onderwerp van de host. De meeste sprekers worden opgejaagd om zo to the point te antwoorden dat het geen zin heeft om je op te geven als spreker.
De moderatoren worden onzeker dat de spreker alle aandacht van hen wegkaapt en dat ze luisteraars verliezen als iemand te lang aan het woord is.
Wat je dan krijgt is het volgende:
Moderator: Karen, jij hebt iets toe te voegen op wat zonet gezegd is?
Karen: Ja, ik zou graag blablablablablablablablablablablablablablablablab..
Stilte.
Stilte.
Stilte.
Moderator: Patrick wil ook nog iets zeggen. Patrick ga je gang.
Dit zijn pijnlijke stiltes.
Pijnlijke stiltes ontstaan wanneer de spreker ongestructureerd spreekt, over iets anders praat, teruggrijpt naar een vorige punt, het concept van een room niet begrijpt, een persoon is die te onwennig is in het spreken…. Maar, en hier komt ie…. De pijnlijke stilte is niet de ‘schuld’ van de spreker.
Diegene die verantwoordelijk is voor de pijnlijke stilte is de room host/moderator die onbekwaam is om een onvoorbereid gesprek te modereren.
Een goed gemodereerd gesprek lijkt moeiteloos
Iedereen heeft de mond vol van ‘authentiek’, ‘spontaan’ spreken. Ze zien het gebeuren bij enkele natuurtalenten of professionals en bij hen/door hen lijkt het allemaal zo vanzelf gaan. Hetzelfde geldt voor het stellen van vragen en het voeren van gesprekken. Een goed gesprek lijkt zo moeiteloos, alsof je meedeint met de golven. En zo hoort het ook over te komen.
Maar dat zegt niets over de vaardigheden en de kennis die erachter zitten.
De realiteit achter een goed panelgesprek is dat je ofwel te maken heb met professionals die doorwinterd zijn in het voeren en leiden van debatten, panelgesprekken, interviews EN dat je te maken hebt met mensen wiens emotionele intelligentie meer dan gemiddeld ontwikkeld is. En ja, ik mag mezelf hier bij rekenen. De resultaten zijn er.
Het is een EN EN verhaal. Je hebt de twee elementen nodig om groepsgesprekken te kunnen leiden wanneer je je podiumgasten niet op voorhand kan screenen op hun spreekvaardigheden en persoonlijke profiel.
Als je dat niet hebt dan krijg je pijnlijke stiltes. (Er zijn nog andere dingen die dan voorkomen maar die bespreek ik hier niet)
Dit over de schaduwzijde van de stilte.
Laat ons eens kijken naar de ‘sunny side of silence’.
Er is namelijk een groot verschil in het laten vallen van een stilte en een stilgevallen gesprek.
De Sunny Side of Silence
Het laten vallen van een stilte kan een geweldig louterend, emotioneel, ontwapenend, waardevol, betekenisvol effect hebben. Deze stilte valt op het juiste moment, krijgt de juiste geladenheid en iedereen geniet 100% van dit moment. Deze stilte zorgt ervoor dat iedereen aan je lippen hangt, dat er nadien gepraat en nagedacht wordt over wat gezegd werd.
Wat je hiervoor nodig hebt is een moderator die weet en voelt op welke manier ze haar gasten op een punt kan brengen waarbij stiltes de impact van de spreker en van het gesprek verhogen. Het vergt ook een spreker die durft pauzes te nemen. En het vraagt van de moderator die pauzes toe te laten.
Het vraagt met andere woorden: ervaring in de retoriek, emotionele intelligentie en lef.
De onverwachte kwetsbare praatgast
Onlangs had ik, @iankafl op Clubhouse, impulsief een room geopend omdat ik met een vraag zat. De vraag was: Hoe ervaren introverte en/of hoogsensitieve mensen Clubhouse.
Op een bepaald moment nam het gesprek een onverwachte wending en vertelde een spreker over het verlies van een geliefde. Deze spreker hield rekening met het onderwerp van de room. Daarna volgde een andere spreker die ook wilde vertellen over haar verlies van een geliefde. Maar deze spreker hield geen rekening met het onderwerp en ging volledig op in haar eigen vraagstelling waarbij ze om een onbegrijpbare reden kritisch werd tegenover de andere sprekers. Deze spreker was heel kwetsbaar.
Pijnlijke stiltes loerden om de hoek. Ik voelde dat de andere luisteraars en sprekers deze wending niet hadden zien aankomen en er geen weg mee wisten. Ook ik moest de weg terug zoeken.
En dat deden we ook. Ik stuurde het gesprek naar enkele waardevolle stiltes, nam de spreker vervolgens bij de hand en toonde de weg terug naar het onderwerp van de room.
Wil je mij als professionele moderator inzetten? Kijk dan hier en neem contact op.
Ben je nieuw op Clubhouse? Download dan mijn ebook om je wegwijs te maken en volg me op @iankafl.
